به گزارش پایگاه خبری نصر و به نقل از فارس – خط رهبری: «حضرت ابی عبدالله جعفربن محمّدالصّادق (علیهالصّلاةوالسّلام) گسترده‌ترین تلاش‌ها را برای توسعه‌ی مفاهیم اسلامی و تحقّق تعالیم پیامبر متحمّل شد.» ۱۳۹۳/۱۰/۱۹
جهاد با پرچم امامت
«از نخستین سالهای پس از رحلت پیامبر اکرم(صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله)، در همه‌ی دوره‌های امامت، مَطلع دعوت شیعی را اثبات امامت اهل‌بیت پیامبر(صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله) تشکیل میداده است. دعوت امام صادق(علیه‌السّلام) نیز از این کلّیّت بیرون نبوده است. امام در هنگام اشاعه و تبلیغ این مطلب، خود را در مرحله‌ای از مبارزه می‌دیده است که می‌بایست به‌طور مستقیم و صریح، حکّام زمان را نفی کند و خویشتن را به‌عنوان صاحب حقّ واقعی ولایت و امامت به مردم معرّفی نماید. امام در مواردی به این بسنده نمیکند که امامت را برای خویش اثبات کند؛ بلکه همراه نام خود، نام امامان بحق و اَسلاف پیشین خود را نیز یاد میکند و در حقیقت سلسله‌ی امامت اهل‌بیت را متّصل و جدایی‌ناپذیر مطرح میسازد.» پیشوای صادق، ص۶۷و۷۳
کار بزرگ امام صادق(ع) برای ماندگاری حقیقت
«زمانه در دوران امام صادق یک فرصت و فسحتی را در اختیار گذاشت و این بزرگوار توانست کاری بکند که با پایه‌های معرفت اسلامىِ صحیح در جامعه، آنچنان مستحکم بشود که تحریف‌ها دیگر نتواند این پایه‌ها را از بین ببرد. ایشان این کار را کرد تا این زمینه بماند و در هر دوره‌ای از دوره‌های تاریخ، کسانی که لایق هستند، بتوانند از این زمینه استفاده کنند و نظام اسلامی و مبنای مبتنی بر ارزش‌های اسلامی را به‌وجود بیاورند و این بنای رفیع را بسازند. این، کارِ امام صادق است.» ۱۳۸۴/۰۹/۰۷
امام صادق(ع)، مرد مبارزه
«امام صادق علیه‌السلام مرد مبارزه، علم و دانش و تشکیلات بود. مرد علم و دانش بودنش را همه شنیده‌اید… اما مرد مبارزه بودنش را کمتر شنیده‌اید. امام صادق علیه‌السلام مشغول یک مبارزه‌ی دامنه‌دار و پیگیر بود. مبارزه برای قبضه کردن حکومت و قدرت و به وجود آوردن حکومت اسلامی و علوی.» ۱۳۵۹/۶/۱۴
مبارزه‌ی سیاسی امام صادق(ع)
«بعضی خیال میکنند که امام صادق به سیاست کاری نداشت، علیه دستگاه فعالیتی نمیکرد، در صدد ایجاد حکومت الهی و علوی نبود، این خطاست… امام صادق علیه‌الصلاةوالسلام، ماهیت مبارزه‌اش یک ماهیت سیاسی بود، کار فرهنگی او هم کار سیاسی بود، وقتی امام صادق میگوید من امامم، امام یعنی چه؟ امام یعنی حاکم جامعه، امام یعنی رئیس جامعه، یعنی من همان کسی هستم که این خلیفه‌ی غاصب بی دین، جای مرا گرفته. خب این حرف آیا یک حرف سیاسی است یا یک حرف فرهنگی است؟» ۱۳۶۸/۰۳/۱۲
شاگردپروی امام صادق(ع) در خفقان دوره اموی
«غالباً تصوّر میشود که امام صادق علیه‌السّلام بر روى یک منبر مى‌نشست و چهار هزار نفر جمع میشدند. اما این‌جورى نبوده. چهار هزار نفر در طول عمر طولانىِ امام بتدریج خدمتشان رسیده‌اند. این‌جور نبود که خلفا اجازه میدادند که امام بنشیند و حرف بزند. عمر امام یک عمر آرام و راحت نبوده است.» کتاب همرزمان حسین علیه‌السلام
امام صادق (ع)، پرچمدار انقلاب فکری شیعه در عصر اختناق
«امام صادق تفکر انقلابی اسلامی را که پادشاهان اموی حاضر به تحمل آن نبودند در میان مسلمانها رایج کرد. به طوری که در سراسر جهان اسلام امام خودش در مدینه بود، در حجاز، در عراق، در خراسان، در سیستان، در یمن، در مصر، در تمام آفاق وسیع اسلامی کسانی بودند که معتقد به امامت امام صادق بودند و علاقمند به آن حضرت بودند و اسلام را از دیدگاه امام صادق میشناختند و بس. اما امام صادق به این اکتفا نمیکرد. در میان این هزاران هزار انسانی که به او معتقد بودند و علاقمند بودند یک جمع کوچکی را، که یک تشکیلات پنهانی و مخفی را تشکیل میدادند به وجود آورده بود، جمع شیعیان مخلص و فداکار.» ۱۳۶۲/۰۵/۱۴
استمرار جهاد و مبارزه‌ی خستگی‌ناپذیر، درس امام صادق(ع) به ما
«اولین درس امام صادق علیه‌السلام برای ما منتسبین به آن بزرگوار باید استمرار جهاد و مبارزه‌ی خستگی‌ناپذیر باشد و همان استمرار مبارزه بود که شعله‌ی مقدس فکر آن حضرت را تا امروز در دنیا نگه داشت.» ۱۳۶۷/۳/۲۰#خط_رهبری #دانشگاه_جعفر #امام_صادق علیه‌السلام
انتهای پیام/
